HIERONYMI CHRONICON.
HUCUSQUE HISTORIAM SCRIBIT EUSEBIUS PAMPHILI MARTYRIS CONTUBERNALIS,
CUI NOS ISTA SUBJECIMUS
(ed. J.-P. Migne, post. R. Khazarzar)
Patrologiae cursus completus. Series latina. Vol. 27.
Paris: Migne, 1846, pp. 675–701.
Romanorum
(Olymp. Eod. ann.) (An. Dom. Eod. ann.) Arnobius in Africa rhetor
clarus habetur, qui cum in civitate Ciccae ad declamandum juvenes erudiret, et
adhuc ethnicus ad crudelitatem somniis compelleretur, neque ab episcopo
impetraret fidem, quam semper impugnaverat: elucubravit adversus pristinam
religionem luculentissimos libros, et tandem velut quibusdam obsidibus pietatis
foedus impetravit. (An. Dom. 330) 21 Drepanum Bithyniae civitatem in
honorem martyris Luciani ibi conditi, Constantinus instaurans, ex vocabulo
matris suae Helenopolim appellavit.
Romanorum
(Olymp. 277) (An. Dom. 331) 22 In Antiochia Dominicum, quod vocatur
Aureum, aedificari coeptum. Constantinus uxorem suam Faustam interficit.
Donatus agnoscitur, a quo per Africam Donatiani. Antiochiae post Tyrannum, XX
ordinatur episcopus Vitalis, post quem Philogonius XXI, cui succedit XXII
Paulinus, post quem XXIII Eustathius, quo in exsilium ob fidem truso, usque in
praesentem diem Ariani Ecclesiam occupaverunt, id est, Eulalius, Eusebius,
Euphronius, Placillus, Stephanus, Leontius, Eudoxius, Meletius, Euzoius,
Dorotheus, rursum Meletius: quorum idcirco tempora non digessi, quod eos hostes
potius Christi, quam episcopos judicem. (An. Dom. 332) 23 Juvencus
presbyter, natione Hispanus, Evangelia heroicis versibus explicat. Porphyrius,
misso ad Constantinum insigni volumine, exsilio liberatur. (An. Dom.
333) 24 Alexandrinae Ecclesiae XIX ordinatur episcopus Athanasius, qui ab
Arianis persecutus ad Constantium refugit. (An. Dom. 334) 25
Constantinopolis dedicatur, pene omnium urbium nuditate. Metrodorus philosophus
agnoscitur. (Olymp. 278) (An. Dom. 335) 26 MARCUS XXXII Romae ordinatur
episcopus mensibus 8, post quem JULIUS XXXIII ordinatus est annis 16, mensibus
4. Edicto Constantini gentilium templa subversa sunt. (An. Dom. 336) (Ann.
ab Abr. 2350) 27 Romani Gothos in Sarmatarum regione vicerunt. Constantius
filius Constantini provehitur ad regnum. Pestilentia et fame innumerabilis
multitudo in Syria, Ciliciaque periit. (An. Dom. 337) 28 Sarmatae
Limigantes, dominos suos, qui nunc Arcaragantes vocantur, facta manu, in
Romanum solum expulerunt. Calocerus in Cypro res novas molitus opprimitur. (An.
Dom. 338) 29 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (An.
Dom. 339) 30 Constantinus cum liberis suis honorificas ad Antonium monachum
litteras mittit.
Romanorum
Tricennalibus Constantini Delmatius Caesar appellatur. Patera rhetor Romae
gloriosissime docet. Nazarii rhetoris filia Eunomia, virgo Christiana,
in eloquentia patri coaequatur. Tiberianus vir disertus praefectus praetorii
Gallias regit. Eustathius Constantinopolitanus presbyter agnoscitur: cujus
industria in Jerosolymis martyrium constructum est. (An. Dom. 340) 31
Constantinus extremo vitae suae tempore ab Eusebio Nicomediensi episcopo
baptizatus, in Arianum dogma declinat: a quo usque in praesens tempus
ecclesiarum rapinae, et totius orbis est secuta discordia. Constantinus, cum
bellum pararet in Persas, in Ancyrone villa publica juxta Nicomediam moritur,
anno aetatis suae 66, post quem liberi ejus tres ex Caesaribus Augusti
appellantur.
Romanorum XXXV, CONSTANTINUS, CONSTANTIUS,
et CONSTANS regnaverunt annis 24, mensibus 5, diebus 12
(An. Dom. 341) 1 Ablavius praefectus praetorii, et multi nobilium
occisi. Sapor rex Persarum, Mesopotamia vastata, duobus ferme mensibus Nisibin
obsidet. Delmatius Caesar, quem patruus Constantinus consortem regni filiis
reliquerat, factione Constantii patruelis, et tumultu militari interimitur,
anno imperii sui tertio. Jacobus Nisibenus episcopus agnoscitur, ad cujus
preces saepe urbs discrimine liberata est.
Romanorum
(An. Dom. 342) 2 Ex hoc loco impietas Ariana Constantii regis fulta praesidio,
exsiliis, carceribus, et variis afflictionum modis, primo Athanasium, deinde
omnes non suae partis episcopos persecuta est. (Olymp. 280) (An. Dom.
343) 3 Constantinus bellum fratri inferens, juxta Aquileiam Alsae occiditur. (An.
Dom. 344) 4 Vario eventu adversum Francos a Constante pugnatur. Multae
Orientis urbes terraemotu horribili conciderunt. Adaeus in Syriacoele clarus
habetur, a quo haeresis Audaeana. 5 Franci a Constante perdomiti, et pax cum
eis facta. (An. Dom. 345) Hermogenes magister militiae Constantinopoli,
tractus a populo ob episcopum Paulum, quem regis imperio et Arianorum factione
pellebat. Antiochiae Dominicum Aureum dedicatur. Macedonius artis plumariae, in
locum Pauli ab Arianis episcopus subrogatur, a quo nunc haeresis Macedoniana.
Paulus crudelitate praefecti Philippi (nam fautor Macedonii partium erat) et
Arianorum insidiis strangulatur. (An. Dom. 346) (Ann. ab Abr. 2360) 6
Maximinus Trevirorum episcopus clarus habetur, a quo Athanasius Alexandriae
episcopus, cum a Constantio quaereretur ad poenam, honorifice susceptus est. (Olymp.
281) (An. Dom. 347) Sapor Persarum rex Christianos persequitur. Neocaesarea
in Ponto subversa, excepta ecclesia ac episcopo, caeterisque, qui ibidem
reperti sunt. (An. Dom. 348) 8 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . (An. Dom. 349) 9 Titianus vir eloquens praefecturam
praetorii apud Gallias administrat. (An. Dom. 350) 10 Athanasius ad
Constantis litteras Alexandriam regreditur.
Romanorum
Dyrrhachium corruit terraemotu, et tribus diebus ac noctibus Roma nutavit,
plurimaeque Campaniae urbes vexatae. (Olymp. 282) (An. Dom. 351) 11
Magnis reipublicae expensis, in Seleucia Syriae portus effectus. Rursum Sapor
tribus mensibus obsidet Nisibin. Eusebius episcopus Emisenus Arianae signifer
factionis multa et varia conscribit. Solis facta defectio. Bellum Persicum
nocturnum apud Syngaram, in quo haud dubiam victoriam militum stoliditate
perdidimus. Neque vero ullum Constantio ex novem gravissimis praeliis contra
Persas, gravius bellum fuit; nam ut alia omittam, Nisibis obsessa, Bizabdae et
Amida captae sunt. (An. Dom. 352) 12 Maximus quadragesimus post Macarium
Jerosolymorum episcopus moritur: post quem Ecclesiam Ariani invadunt: primum
Cyrillus Eutychius, rursum Cyrillus Irenaeus, tertio Cyrillus Hilarius, quarto
Cyrillus: quorum Cyrillus cum a Maximo fuisset presbyter ordinatus, et post
mortem ei ab Acacio episcopo Caesariensi, et caeteris Arianis episcopis
episcopatus promitteretur, si ordinationem Maximi repudiasset, diaconus in
ecclesia ministravit: ob quam impietatem sacerdotii mercede pensatus,
Heraclium, quem moriens Maximus in suum locum substituerat, varia fraude
sollicitans [Al. sollicitatus], de episcopo in presbyterum regradavit.
LIBERIUS XXXIV Romanae Ecclesiae ordinatur episcopus, quo in exsilium ob fidem
truso, omnes clerici juraverunt, ut nullum alium susciperent. Verum cum Felix
ab Arianis fuisset in sacerdotium substitutus, plurimi pejeraverunt, et post
annum cum Felice ejecti sunt: quia Liberius taedio victus exsilii, et in haereticam
pravitatem subscribens, Romam quasi victor intraverat.
Romanorum
(An. Dom. 353) 13 Magnentio apud Augustodunum arripiente imperium,
Constans haud longe ab Hispania in castro, cui Helenae nomen est, interficitur,
anno aetatis 30, imperii vero sui 13: quamobrem turbata republica, VETRANIO
Mursae, NEPOTIANUS Romae imperatores facti. Victorinus natione Afer Romae
rhetoricam docet. Romae populus adversum Magnentianos rebellans, ab
Heraclida Senatore proditur. Nepotiani caput pilo per urbem circumlatum,
multaeque proscriptiones nobilium et caedes factae. (An. Dom. 354) 14
Vetranioni apud Naissum a Constantio regium insigne detractum. Magnentius
Mursae victus, in quo praelio Romanae vires conciderunt. Gallus Constantii
patruelis Caesar factus. (Olymp. 283) (An. Dom. 355) 15 Gallus Judaeos,
qui, interfectis per noctem militibus, arma ad rebellandum invaserant,
oppressit, caesis multis hominum millibus usque ad innoxiam aetatem, et
civitates eorum Diocaesaream, Tiberiadem, et Diospolim, plurimaque oppida igni
tradidit. Nonnulli nobilium Antiochiae a Gallo interfecti. Syriae populis
crucis signum, et maximo conspicientium terrore, in orientali plaga apparuit.
(An. Dom. 356) (Ann. ab Abr. 2370) 16 Magnentius Lugduni in
Palatio propria se manu interfecit, et DECENTIUS frater ejus, quem ad tuendas
Gallias Caesarem miserat, apud Senonas laqueo vitam explet. (An. Dom. 357)
17 Gennadius forensis orator, Romae insignis habetur.
Romanorum
(An. Dom. 358) 18 Minervius Burdegalensis rhetor, Romae florentissime
docet. Gallus Caesar sollicitatus a Constantio patrueli, cui in suspicionem ob
egregiam indolem venerat, in Istria occiditur. SILVANUS in Gallia res novas
molitus, 29 die exstinctus est. Victorinus rhetor, et Donatus grammaticus,
praeceptor meus, Romae insignes habentur: e quibus Victorinus etiam statuam in
foro Trajani meruit. Paulinus et Rhodanius, Galliarum episcopi, in exsilium ob
fidem trusi. Alcimus et Dolphidius rhetores in Aquitania florentissime docent.
Petrus Caesaraugustae orator insignis docet. Donatus, a quo supra Donatianos in
Africa dici memoravimus, Carthagine pellitur. Quidam sectatores ejus etiam
Montenses vocant, eo quod ecclesiam Romae primam in monte habere coeperint. (Olymp.
284) (An. Dom. 359) 19 Eusebius Vercellensis episcopus, et Lucifer, ac Dionysius
Caralitanae et Mediolanensis ecclesiae episcopi, Pancratius quoque Romanus
presbyter, et Hilarius diaconus, distantibus inter se, ab Arianis et a
Constantio damnantur exsiliis. Julianus frater Galli, Mediolani Caesar
appellatur. Antonius monachus 105 aetatis anno in eremo moritur, solitus multis
ad se venientibus de Paulo quodam Thebaeo mirae beatitudinis viro referre
quamplura: cujus nos exitum brevi libello explicavimus. Hilarius episcopus
Pictaviensis, factione Saturnini Arelatensis episcopi, reliquorumque, qui cum
eo erant, Arianorum, ante triennium in Phrygiam pulsus, libros de nostra
religione componit. Reliquiae Apostoli Timothei Constantinopolim invectae.
Sarmata, Amatas, et Macarius discipuli Antonii insignes habentur. Liberius
episcopus Romanus in exsilium mittitur. Magnae Alemannorum copiae apud
Argentoratum oppidum Galliarum, a Caesare Juliano oppressae.
Romanorum
Sarraceni monasterium beati Antonii irruentes, Sarmatam interficiunt. (An.
Dom. 360) 20 Constantio Romam ingresso, ossa Andreae Apostoli et Lucae
Evangelistae a Constantinopolitanis miro favore suscepta. (An. Dom. 361)
21 Nicomedia terraemotu funditus eversa, vicinis urbibus ex parte vexatis. (An.
Dom. 362) 22 Paulinus Trevirorum episcopus in Phrygia exsulans moritur.
Evanthius eruditissimus grammaticorum, Constantinopoli diem obiit, in cujus
locum ex Africa Chrestus adducitur. (Olymp. 285) (An. Dom. 363) 23
Synodus apud Ariminum et Seleuciam Isauriae facta, in qua antiqua patrum fides,
decem primo legatorum, dehinc omnium proditione damnata est. Honoratus ex
praefecto praetorio Galliarum, primus Constantinopoli praefectus urbis factus.
Gratianus, qui nunc imperator est, nascitur. Hilarius, cum apud
Constantinopolim librum pro se Constantio porrexisset, ad Gallias redit.
Romanorum
Macedonius Constantinopoli pellitur. Omnes pene toto orbe Ecclesiae sub
nomine pacis et regis, Arianorum consortio polluuntur. Constantinopoli
ecclesiarum maxima dedicatur. (An. Dom. 364) 24 Meletius Sebastiae
Armeniorum episcopus, ab Acacio et Georgio episcopis Arianis Antiochiam
transfertur, et post non grande temporis intervallum, cum presbyteros, qui ab
Eudoxio antecessore suo depositi fuerant, suscepisset, exsilii justissimam
causam subita fidei mutatione delusit. Gallia per Hilarium Ariminensis perfidiae
dolos damnat. Constantius Mopsocrenis inter Ciliciam Cappadociamque moritur,
anno aetatis 45.
Romanorum XXXVI, JULIANUS regnavit anno uno,
mensibus septem (vel ut aiunt alii, ann. 2, mensibus 8)
(An. Dom. 365) 1 Juliano ad idolorum cultum converso, blanda
persecutio fuit, illiciens magis, quam impellens ad sacrificandum: in qua multi
ex nostris voluntate propria corruerunt. Georgio per seditionem populi incenso,
qui in locum Athanasii ab Arianis fuerat ordinatus, Athanasius Alexandriam
revertitur. (An. Dom. 366) (Ann. ab Abr. 2380) 2 Eusebius et Lucifer de
exsilio regrediuntur, e quibus Lucifer accitis duobus aliis confessoribus,
Paulinum Eustathii episcopi presbyterum, qui se numquam haereticorum communione
polluerat, in parte catholica Antiochiae episcopum facit. Prohaeresius sophista
Atheniensis, lege data ne Christiani liberalium artium doctores essent, cum
sibi specialiter Julianus concederet, ut Christianus doceret, scholam sponte
deseruit. Aemilianus ob ararum subversionem Dorostori a Vicario incenditur.
Ecclesia Antiochiae clausa, et gravissima imminentis persecutionis procella Dei
voluntate sopita est. Nam Julianus in Persas profectus, nostrum post victoriam
diis sanguinem voverat: ubi a quodam simulato perfuga ad deserta perductus, cum
fame et siti Apostata perdidisset exercitum, et inconsultius a suorum erraret
agminibus, ab obvio forte hostium equite conto ilia perfossus interiit, anno
aetatis 32.
Post quem sequenti die JOVIANUS ex primicerio domesticorum imperator factus
est
(Olymp. 286) (An. Dom. 367) 1 Jovianus rerum necessitate compulsus,
Nisibim et magnam Mesopotamiae partem Sapori Persarum regi tradidit. Synodus
Antiochiae a Meletio et suis facta: in qua homousio annomeoque rejecto, medium
inter haec homoiousion, Macedonianum dogma, vindicaverunt. Jovianus cruditate,
sive odore prunarum, quas nimias adoleri jusserat, Dadastanae moritur anno
aetatis 33. Post quem Valentinianus tribunus Scutariorium, e Pannonia
Cibalensis apud Nicaeam Augustus appellatus, fratrem Valentem Constantinopoli
in communionem regni assumit.
Romanorum XXXVIII, VALENTINIANUS et VALENS regnaverunt annis 13, mensibus 5
(An. Dom. 368) 1 Valentinianus egregius alias imperator, et Aureliano
moribus similis, nisi quod severitatem ejus nimiam, et parcitatem quidam
crudelitatem et avaritiam interpretabantur. Apollinaris Laodicenus episcopus
multimoda religionis scripta componit. (An. Dom. 369) 2 Terraemotu per
totum orbem facto, mare littus egreditur, et Siciliae multarumque insularum
urbes, et innumerabiles populos oppressit. Procopius qui apud Constantinopolim
tyrannidem invaserat, apud Phrygiam salutarem exstinctus est, et plurimi
Procopianae partis caesi atque proscripti. DAMASUS XXXV Romanae Ecclesiae
ordinatur episcopus. Et post non multum temporis intervallum Ursinus a quibusdam
episcopus constitutus, Sicininum cum suis invadit, quo Damasianae partis populo
confluente, crudelissimae interfectiones diversi sexus perpetratae.
Romanorum
(An. Dom. 370) 3 Valens ab Eudoxio Arianorum episcopo baptizatus
nostros persequitur. Gratianus Valentiniani filius Ambianis imperator factus. (Olymp.
287) (An. Dom. 371) 4 Tanta Constantinopoli est orta tempestas, ut mirae
magnitudinis decidens grando nonnullos hominum interfecerit. Apud Atrebatas
lana e coelo pluviae mixta defluxit. (An. Dom. 372) 5 Hilarius episcopus
Pictavis moritur. Nicaea, quae saepe ante corruerat, terraemotu funditus
eversa. Libanius Antiochenus rhetor insignis habetur. (An. Dom. 373) 6
Agon Constantinopoli a Valente redditus. Athanaricus rex Gothorum, in
Christianos persecutione commota, plurimos interfecit, et de propriis sedibus
in Romanum solum expellit. (An. Dom. 374) 7 Eusebius episcopus
Vercellensis moritur. Constantinopoli apostolorum martyrium dedicatur. Magna
fames in Phrygia. Lucifer Caralitanus episcopus moritur, qui cum Gregorio
episcopo Hispaniarum, et Philone Libyae, numquam se Arianae miscuit pravitati.
(Olymp. 288) (An. Dom. 375) 8 Maximinus praefectus annonae maleficos ab
imperatore investigare jussus, plurimos Romae nobilium occidit. Valentinus in
Britannia, antequam tyrannidem invaderet, oppressus. Presbyter Sirmii
iniquissime decolatur, quod Octavianum ex proconsule apud se latitantem prodere
noluisset. (An. Dom. 376) (Ann. ab Abr. 2390) 9 Didymus Alexandrinus
multa de nostro dogmate per notarios commentatur, qui post quintum nativitatis
suae annum luminibus orbatus, elementorum quoque ignarus fuit. Equitius Comes
Illyrici iniquissimis tributorum exactionibus ante provincias quas regebat,
quam a Barbaris vastarentur, erasit.
Romanorum
(An. Dom. 377) 10 Eunomius discipulus Aetii Constantinopoli
agnoscitur, a quo haeresis Eunomiana. Saxones caesi ad Usonem, in regione
Francorum. Burgundiorum 80 ferme millia, quot numquam antea, ad Rhenum
descenderunt. Clearchus praefectus urbis Constantinopoli agnoscitur, a quo
necessaria et diu exspectata votis aqua civitati inducitur. Alexandriae XX
ordinatur episcopus Petrus, qui post Valentis interitum tam facilis in
recipiendis haereticis fuit, ut nonnullis suspicionem acceptae pecuniae
intulerit. Melania nobilissima mulierum Romanarum, et Marcellini quondam
consulis filia, unico praetori tunc Urbano filio derelicto, Jerosolymam
navigavit: ubi tanto virtutum praecipueque humilitatis fuit miraculo, ut Teclae
nomen acceperit. (An. Dom. 378) 11 Post Auxentii seram mortem Mediolani
Ambrosio episcopo constituto, omnis ad fidem rectam Italia convertitur.
Aquileienses clerici, quasi chorus beatorum habentur. Quia superiore anno
Sarmatae Pannonias vastaverant, iidem consules permansere. (Olymp. 289) (An.
Dom. 379) 12 Valentinianus subita sanguinis eruptione, quod Graece
apoplexis vocatur, Brigitione moritur.
Post quem GRATIANUS,
assumpto in imperium VALENTINIANO fratre, cum patruo Valente regnat.
Apollinarius Laodicensis jactatione ingenii quosdam errores pertinaciter
asseverans,
haeresim sui nominis suscitavit, quam Damasus habito Romae concilio
damnavit
Eutropius presbyter, vir eloquentia clarus agnoscitur. Multi monachorum
Nitriae per tribunos et milites caesi. Valens, lege data, ut monachi
militarent, nolentes fustibus jussit interfici.
Romanorum
Theodosius Theodosii postea imperatoris pater, et plurimi nobilium occisi.
Photinus in Galatia moritur, a quo Photinianorum dogma Judaicum: qui multa
continentiae et ingenii bona uno superbiae malo perdidit. (An. Dom. 380)
13 Basilius Caesariensis episcopus Cappadociae clarus habetur. Alemannorum
circiter triginta millia apud Argentariam oppidum Galliarum ab exercitu
Gratiani strata. (An. Dom. 381) (Ann. ab Abr. 2395) 14 Florentinus et
Bonosus et Rufinus insignes monachi habentur: e quibus Florentinus tam
misericors in egentes fuit, ut vulgo pater pauperum nominatus sit. Gens
Hunnorum Gothos vastat, qui a Romanis sine armorum depositione suscepti, per
avaritiam Maximi ducis, fame ad rebellandum coacti sunt. Superatis in
congressione Romanis, Gothi funduntur in Thracia. Valens de Antiochia exire
compulsus, sera poenitentia nostros de exsiliis revocat. Lacrymabile bellum in
Thracia, in quo, deserente equitum praesidio, Romanae legiones a Gothis cinctae
usque ad internecionem caesae sunt. Ipse imperator Valens, cum sagitta saucius
fugeret, et ob dolorem nimium saepe equo laberetur, ad cujusdam villulae casam
deportatus est: quo persequentibus Barbaris, et incensa domo, sepultura quoque
caruit. Ab Urbe condita usque ad extremum hujus Operis annum, fiunt anni mille
centum triginta unus, hoc modo: Sub regibus, anni ducenti quadraginta: sub
consulibus, anni quadringenti sexaginta quatuor: sub Augustis et Caesaribus,
anni quadringenti viginti septem.
Romanorum
Colliguntur omnes anni usque in consulatum Valentis VI et Valentiniani
junioris iterum Aug. a 15 Tiberii anno, et praedicatione Domini Jesu Christi,
anni 351. A secundo anno Darii regis Persarum, quo tempore templum Jerosolymis
instauratum est, anni 899. Ab olympiade prima, qua aetate apud Hebraeos Isaias
prophetabat, anni 1155. A Salomone et prima aedificatione templi, anni 1411. A
captivitate Trojae, quo tempore Samson apud Hebraeos erat, anni 1561. A Mose et
Cecrope primo rege Atticae, anni 1890. Ab Abraham et regno Nini et Semiramidis,
anni 2395. Continet omnis canon ab Abraham, usque ad tempus supra scriptum,
annos 2395. A diluvio autem usque ad Abraham supputantur anni 942. Ab Adam
usque ad diluvium anni 2242. Fiunt ab Adam usque ad 14 Valentis annum, id est,
usque ad consulatum ejus VI et Valentiniani iterum, omnes anni 5579.
|